Ben seni sevmek, mutLu etmek için gönderilen bi melektim...
Görevim bağlanmaktı sana beni her ne kadar kanatsanda...
Öyle demiştin bana.
Dediğin gibide oldu...
Çok sevdim, körü körüne bağlandım, uzun bir rüyadaydım;
Uyandım bir baktım, bana kaLan kırık kanatlardı...!
Her yenilgimde karşıma çıkıp bana acıyan gözlerle bakma anne...
Ben kırmadım kimseyi, yermedim, sövmedim...
Sadece harcandı benim kalbim
O büyük oynadı, bense büyük kaybettim...
Sevdim annem...
Hem de çook sevdim...
Kızma bana, hem sen degil miydin babamı en az benim O'nu sevdigim kadar seven....
Belki de benim tek hatam şanssızlığım, belki de saflığım...
Nerden bilebilirdim ki o kalpsizmiş anne?
Ben galiba aşkı değil çürük yarımı seçtim
İnsan sevince üç maymunu oynarmış
Görmedim, duymadım, bilmiyorum...
Sağır oldum duymadım
Kör oldum göremedim
Aptalın teki oldum adam oldugunu bilemedim, anlayamadım anne...
N'oLur anne konuşma şimdi sadece ellerini ver bana, düşüyorum gaLiba...
Bağışla beni anne...
Beceremedim ben sevmeyi, mutLu oLmayı...
Hak etmedim beLki de...
Ama beni affet olur mu?
Ölüyorum ben anne; acılarımı bana, sıcacık öpülesi ellerini sana bırakıp gidiyorum...
Hayat çok gördü yaşamayı bana annem...!!!
Salı Ara. 16, 2008 9:43 am